Van zorghotel naar zorgboerderij ;-)

Als je deze zin het Facebook op slingert, roept dat in mijn geval natuurlijk vragen op. Nu was mijn lieve schoonzus in de eerste reactie al bereid om een tipje van de sluier op te lichten en mij te feliciteren met mijn nieuwe baan. Ik had mijn familie net op de hoogte gebracht van mijn geslaagde sollicitatie gesprek en de positieve uitkomst hier van, maar het was bij mij zelf nog niet helemaal doorgedrongen dat ik vanaf half januari een nieuwe baan heb. Inmiddels is het kwartje gevallen en heb ik een aantal concretere afspraken gemaakt met mijn toekomstige werkgever en word het tijd om jullie wat meer te gaan vertellen.

Na elf maanden vrijheid en heel wat verstuurde sollicitatie mails. Was ik er inmiddels achter dat het in deze tijd, nog niet zo makkelijk is om weer een leuke baan te vinden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot begin oktober niet heel fanatiek  met solliciteren was, maar een steeds verder slinkende bankrekening begon de druk toch wel wat op te voeren. En dat is maar goed ook want een mens kan natuurlijk niet leven van de wind. Ik ben er de afgelopen maanden wel achter gekomen dat je met veel minder uitgeven ook een  leuk leven kunt hebben en je daardoor veel  creatiever  omgaat met de middelen die er wel voor handen zijn. Maar zo als ik gisteren ook schreef; het winkelt soms net even prettiger als je weet dat je rekening weer regelmatig word bij gevuld. Toch had ik afgelopen jaar absoluut niks anders willen doen en zou ik het zo weer over doen. Want, wat ik ook geleerd het is dat je soms het leven gewoon een tijdje z,n gang moet laten gaan. Het idee van geen baan en inkomsten zou me z,n 10 jaar geleden volledig in paniek hebben gebracht, maar gelukkig was dat  nu absoluut niet het geval.

Natuurlijk helpt het als je nog een appeltje voor de dorst hebt en een lieve man, die gelukkig een baan heeft. En van die luxe positie ben ik me echt wel bewust.  Ook al  is dit jaar niet alles gelopen zoals ik verwacht had, bijvoorbeeld  door het scheuren van mijn enkelbanden werd ik gedwongen  even rust te nemen. Want anders was ik waarschijnlijk al lang weer het werk geweest. Maar dit gaf mij wel de gelegenheid om weer eens wat andere dingen te doen en te ontdekken. Ik ben in die periode heel creatief bezig geweest, door het schilderen van oude meubels, het maken van collage,s,  het kweken van groenten in een kleine moestuin, workshops  en tal van andere dingen. En natuurlijk ben ik twee keer in Canada geweest waar ik heb leren rijden en werken met grote tractoren en ook voor het dorsen van graan met een combine, draai ik mijn hand niet meer om.  Dit zijn allemaal dingen die ik absoluut niet had willen missen. Ik heb leuke nieuwe mensen ontmoet,  nieuwe dingen ervaren, het rustig aan gedaan  en (bijna) altijd het vertrouwen gehouden, dat er wel weer wat leuks op mijn pad zou komen.

Dus zag ik begin december een vacature van een zorgboerderij, waar ze iemand vroegen met een horeca achtergrond. Ik dacht nog wel wat raar, want het idee van  zorgboerderij waar ik mee bekend ben, is een plek waar mensen met een  verstandelijke beperking mee helpen met de verzorging van de dieren en het werken op het land of in de moestuin.  Maar ik dacht misschien hebben  ze wel iets van een lunchroom of zo. Na wat gespeurd te hebben op het internet, kwam ik er achter dat je het woord zorgboerderij hier letterlijk moet nemen en dat dit dus een zorghotel is maar dan in een verbouwde oude boerderij. Aan een landelijk dijkje met knotwilgen op de grens tussen Capelle aan de ijsel en Nieuwekerk aan de ijsel, staat mijn toekomstige werkplek. Ik ga hier ongeveer het zelfde doen als op de Kim, dus het verzorgen van de maaltijden voor de revaliderende  gasten. Het betreft hier een vacature voor  24 uur per week, dus er blijft nog voldoende tijd over voor andere leuke dingen en binnen 25 minuten rijden van mijn woonplaats. 

Ik heb er helemaal zin in, want wat ik het afgelopen jaar wel gemist hebt is het contact met collega,s en gasten.

Toen ik begin van het jaar deze blog begon met als titel Keukenprinses op het platteland moet ik toch een vooruit ziende blik hebben gehad, natuurlijk kookte ik ook als een prinses in mijn eigen keuken op het platteland. Maar dat ik nog eens in de keuken van een boerderij zou belanden had ik op dat moment niet gedacht…….