woensdag 9 mei 2012

Wijze woorden in mijn brievenbus

Van ochtend weer een leuk kaartje uit detroit in mijn brieven bus met een geweldige Quote er op, net bekomen van mijn jetlag en weer een beetje aan mijn gewone dagelijkse leven gewend en dan zo iets uit je brievenbus vissen is altijd leuk. Vooral de tekst op het kaartje sprak mij erg aan vrij vertaald in het Nederlands betekent het:" De luxe van reizen is dat je alles voor de eerste keer beleeft en dat je in een positie bent waar in niks bekend is en je niks voor lief kunt nemen". ondertekent door Bill Bryson. En deze meneer heeft helemaal gelijk en dat vind ik nu juist het leuke van reizen. Het onbekende en de verwondering waarmee je een nieuw werelddeel, land, stad, plaats of plek kunt ontdekken. en dat kan ver weg zijn, maar voor het zelfde geld kan dit plaats vinden in je directe omgeving. Van de week ging ik op weg naar West maas, dit is een klein plaatsje z,n 7 km bij ons vandaan voor een afspraak met mijn fysiotherapeut. Ik kom hier eigenlijk nooit en meestal rijd ik er langs opweg naar een andere grotere plaats. Omdat ik een kwartier te vroeg was, besloot ik even het dorp door te rijden en eens rond te kijken, toe ik er verbaasd achter kwam dat dit eigenlijk best een leuk plaatsje is.Aan het einde van het dorp zit een leuk  recreatie gebied met een strandje aan de Binnenmaas en er zit zelfs een camping en een boten verhuur. Ik dacht dat ik de afgelopen drie en half jaar alle leuke plekjes van de hoekse waard al wel had ontdekt,  maar ook hier blijf ik me dus nog regelmatig verbazen.


Toen ik het kaartje zojuist registreerde via Postcrossing bleek er nog een leuke verrassing achter te zitten. het blijkt niet afkomstig te zijn van Bill uit Detroit. Maar ene Cindy uit Orlando Florida, blijkt de afzender te zijn. Toen ik de naam Bill Bryson googelde blijkt het dat deze man een beroemde schrijver is van reisverhalen. Omdat ik gek ben op Quotes en reizen en dit lezen is op mijn Postcrossing profiel, besloot Cindy een grapje met mij uit te halen. :-)
Wat mij betreft zeer geslaagd en leerzaam en ik ga maar eens kijken of ik binnenkort een boek van de beste man kan vinden. Want als het echte werk er even niet in zit, is het reizen vanuit je luie stoel een goed alternatief


woensdag 2 mei 2012

Rocky mountain high

Rocky mountainbike high zong john denver in de jaren tachtig. En hoewel hij het over de Colorado rocky,s had is dit ook op die in canada van toepassing. Afgelopen weekend door gebracht in de mountains. Vrijdag morgen vanuit Enchant vertrokken richting Calgary en vandaar rijdje via de foot hills in twee uur zo door naar het plaatsje Banff. In deze omgeving werd in 1988 alle ski onderdelen van de toenmalige winterspelen gehouden. In het plaatsje Bannf kun je met de gondela zo naar de top van Mount Sulphur gaan. Deze ligt op 2300 meter en geeft een prachtig uitzicht over Bannf en omgeving. Vandaar kun je nog een stukje verder klimmen naar een weer observatorium wat in de jaren twintig in de vorige eeuw werd gebouwds om observaties te doen. De Canadees Norman Sanson was curator van het plaatselijke museum en is in zijn leven meer dan 1000 keer naar boven geklommen om daar metingen te verrichten. Wij waren binnen 10 min boven, maar deze meneer was te voet ongeveer negen uur onderweg. Hij overnachte dan vaak in het observatorium en ter ere van hem is de piek waar dit gebouwtje op staat naar hem vernoemd. Mount Sanson. We hebben genoten van het prachtige uitzicht, het was droog weer en af en toe piepte de zon door de wolken.


Toen we weer beneden waren hebben we in Banff rondgekeken en even een bakkie gedronken en even rond gekeken bij The Fairmont Bannf springs hotel een gigantische hotel aangelegd door de Canadese spoorwegen in de jaren twintig van de vorige eeuw om het toerisme opgang te brengen. daar vlak bij zijn ook de Bow river falls een kleine waterval die we ook nog even bezocht hebben. Mijn zwager gebruikt het water uit deze rivier uit eindelijk als irrigatie van zijn gewassen. De prairies van Alberta waren tot de zestiger jaren zeer droge vlaktes waar niet veel groeide, maar door een ingenieus systeem van rivieren,  meren en irrigatie kanalen, kan hij met dit water zijn land beregenen. Dit was afgelopen weekend nog niet nodig want toen wij buiten in de zon liepen ,viel er gelukkig 400 Km verderop voldoende regen om de zaden van de pas gezaaide tarwe en bieten te laten ontkiemen. Maar later in het seizoen zorgen zogenaamde pivits er voor dat al deze gewassen voldoen de water krijgen.


Vanuit Banff zijn we door gereden  naar Lake louise een prachtig meer met aan beide zeiden weer van die gigantische bergtoppen.  Het meer was nog bevroren en terwijl waar daar waren vielen er zelfs nog wat sneeuw. In ze zomer kun je hier kano,s huren en rond varen en heeft het water een prachtig felblauwe kleur. Ook hier staat weer z,n gigantische groot hotel en daar hebben we binnen nog even rond gekeken. Omdat dit toch iets boven ons budget lag, zijn we naar het dorpje lake louise gereden en daar onze intrek genomen in de plaatselijke Inn. na een heerlijke Maaltijd nog even  in de pub een paar drankjes gedronken en toen ons bed in gedoken.  Na een lekkere nachtrust en een heerlijk ontbijt ( pancakes) de volgende ochtend op tijd weer in de auto gestapt. Vandaag ging de rit dwars door de bergen richting Britische colombia, dit is een andere provincie die grenst aan de staat Alberta en midden tussen de bergen ligt daar een prachtige vallei met aan weers kanten de bergen. Ook ligt hier het plaatsje Radium Hot springs wat bekend staat om zijn thermale baden. Ik had helaas geen badkleding ingepakt want anders hadden we even een duik genomen. Omdat we in een vallei verbleven tussen de bergen was de tempratuur gelijk een stuk hoger en met 12 graden en een stralende zon was het heerlijk weer. De plaatselijke bevolking dacht daar net zo over, want sommige van hen liepen al in korte broek en T-shirt. Omdat de lucht vochtigheid hier in canada veel lager ligt en de zon in de bergen veel sterker is, voelt het al gauw veel warmer aan.  Een mooie rit door de vallei gemaakt, waar bij we zelfs aan de kant van de weg een kleine zwarte beer zagen zitten. Helaas geen foto van kunnen maken omdat hij tegen de tijd dat mijn camara, was op gestart alweer tussen de struiken was verdwenen.



Verder via de kicking horse pass via de icefields parkway richting de colombian ice fields gereden een prachtige gletsjer halver wegen, tussen lake louise en jasper. Dit is de grote attractie van de rocky Mountains, een gigantische plaat ijs die op sommige plaatsen wel 300 meter dik is. Het was nog vroeg in het seizoen en wij waren hier rond drie uur s, middags. We hadden het geluk dat we maar met 12 personen in een bus naar boven gingen. Halverwegen stap je over in een bus met speciale banden en deze klimt via een weg van ijs en sneeuw uit eindelijk boven op de gletsjer. Ook boven waren er geen andere mensen aanwezig dus wij hadden daar alle tijd en ruimte om even rond te wandelen en foto,s te maken van dit prachtige fenomeen. In de zomer maanden moet je dit uitzicht delen met hele bus ladingen andere toeristen met klikkende camera,s. Het was wel koud boven op de gletsjer ongeveer 4 graden boven nul, maar de stevige  oosten wind die over de gletsjer top aankwam waaien maakte het net even frisser. Maar goed genoten van het prachtige uitzicht, je voelt al gauw erg klein en nietig in z, n omgeving, daar word je best even stil van. Helaas heeft dit prachtige uitzicht ook een keer zijde. Door de opwarming van de aarde smelt deze gletsjer elk jaar ongeveer 10 meter en word deze 5 kilometer lange ijs vlakte door de jaren heen steeds kleiner. Dit proces is via satelliet beelden goed te volgen en dit konden we  binnen in het bezoeker centrum goed zien. Het water wat vanaf de Athabasca mountain naar deze gletcher stroomt komt uit eindelijk uit in drie verschillende oceanen. Dit word ook wel de continetal divide genoemd

Aan het einde van de middag in de auto gestapt en toen hadden we nog een rit van drie honderd kilometer voor de boeg. Omdat we de volgende dag om twaalf uur in Calagary moesten zijn, en ons vliegtuig  naar  Nederland weer vertrok. Via Rocky mountain house waar we erg lekker hebben gegeten, uit eindelijk een hotel gevonden in Inesfield waar we onze laatste nacht in canada hebben door gebracht. De volgende dag was het nog anderhalf uur rijden naar  Calgary airport. Maar omdat we nog wat tijd over hadden zijn we gestopt bij de Cross iron mill shoping mall, vlak bij het vliegveld. Dit is een outlet centre met alle grote merken. En daar heeft Annemiek nog even flik haar slag geslagen. Vooral de tommy hilfinger shop was zwaar favoriet. Een spijkerbroek waar ik in Nederland 129 euro voor betaal had ik daar voor  ongeveer 28 euro. Rara, hoe kan dit. De verkoopster sloeg bijna stijl achter over toen ik dit haar vertelde. Met drie verschillende spijkerbroeken en een leuk shirt de winkel weer verlaten. Nog even in de Gap een leuke sweater en en trainingsbroek gescoord. De gekochte items moesten nog even gedeeltelijk bij jan in de koffer worden gepakt en toen op naar het vliegveld. Volgende keer neem ik een lege koffer mee en dan gaan we vanaf het vliegveld Linéa recta winkelen. Hahaha. Goed na dat we hadden ingecheckt was het tijd om afscheid te nemen van Izaak, een beetje moeilijk want hij heeft er voor gezorgd dat ik  een onvergetelijke week heb gehad en daar ben ik hem zeer dankbaar voor. Ook voor hem zal het wel weer wennen zijn, zo in z,n eentje op de prairie.

Maar goed er is een tijd van komen en van gaan, dus na het afscheid, hup het vliegtuig in en uiteindelijk via Mineapolis weer naar Amsterdam gevlogen. Waar het ontvangst comité. Simone Hein en Esmeralda ons op stond te wachten. Met een hello/Goodbey momentje kon ik mijn lieve mannetje weer in de armen sluiten en toen op naar huis.  . Inmiddels zijn we al weer even thuis en al weer bijna in het ritme. Het was een ongelofelijk mooie ervaring en ik hoop de komende jaren nog eens samen met hein naar dit mooie land terug te keren.....