zaterdag 3 februari 2018

En toen was het stil in huis.

Toen ik voor de eerste keer hier binnen kwam,  waren Bullen en Skorpan 6 en 4 jaar oud. Twee nog jonge honden met hun bijbehorende enthousiasme en energie. Met Bullen was de liefde gelijk wederzijds, met Skorpan heeft dat wat langer geduurd. Deze was namelijk altijd druk, een wervel wind met een geheel eigen karakter.

Waar Bullen de altijd verstandige lieve en loyale hond was. Was Skorpan druk, springerig en deed hij zijn ras naam eer aan. Wij noemden hem wel eens ADHDer met autistische trekjes. Hij was een hele mooie hond, maar heel intelligent was hij niet. Hij werd door ons gekscherend, ook wel eens het domme blondje genoemd.

Met Bullen kon hij het goed vinden en hoewel hij wel vaak jaloers op hem was, bleef deze lieverd zijn grote voorbeeld en de leider. Als we ergens liepen en we kwamen andere honden tegen, stuurde Skorpan eerst Bullen erop af. En als de kust dan veilig leek, dan kwam hij met veel bravoure ook eens kijken.

Toen Skorpan 7 was, werd hij verliefd op het jonge teefje van de buren. Twee keer per jaar was het bal, na een veel slapenloze nachten met een hond, die alles bij elkaar piepte en blafte. Besloten we dat dit genoeg was en gingen zijn ballen er af. Langzaam aan veranderde hij, nog steeds eentje met een gebruiksaanwijzing. Maar we konden merken dat hij rustiger werd.

De afgelopen dagen kwamen er veel herinneringen weer boven en een paar wil ik er met jullie delen.
Ik vierde mijn verjaardag en het hele huis zat vol, iedereen zat lekker te eten, toen Skorpan zijn kans schoon zag.En wij hem met een groot stokbrood in zijn bek door de woonkamer zagen rennen. Om vervolgens in zijn bench kruipen. Zo die is van mij, moet hij gedacht hebben.... Maar helaas hadden wij hem allemaal gezien🤣
In de zomer hadden we vaak tussen twee bomen een hangmat hangen. Niks  lekkerder dan op een warme zomerdag, lekker in de schaduw een beetje chillen. Ook Bullen vond dit een goed plan, dus was het al gauw als ik in de hangmat kroop dat hij mij gezelschap kwam houden. Hij kwam dan rustig op mijn schoot en tegen me aan liggen en zo wiegden wij dan heen en weer. Skorpan vond dit maar niks, het was daar dan veelste gezellig en dat wilde hij dan ook.
Hij sprong dan op schoot, maar ja dan ging de hangmat extra bewegen en dat was dan ook niet de bedoeling. Hij vond dat maar eng. Tja dan spring je er maar weer uit en zet je het op een blaffen. 😀

Uiteindelijk kalmeerde ook Skorpan,s leven en zeker nadat Bullen vorig jaar overleed en zijn maatje en beschermer weg was. Hij hing sinds dat moment erg aan ons. Best begrijpelijk als je vanaf pup, nooit echt alleen bent geweest. Skorpan was nooit echt een knuffelhond, maar zeker de laatste jaren zag je aan hem dat hij daar zichtbaar van genoot. Terwijl hij voorheen echt kon kijken met een blik van; Ik doe dit voor jullie hoor, niet voor me zelf.......

Dag Skorpan, lief en eigenzinnig beschuitje we missen je❤️

(Skorpan betekent beschuitje in het Zweeds)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten