Zo het leven hier op het canadese platte land begint te wennen de eerste dagen veel op de tractor gezeten en lange dagen gemaakt, het weer is goed dus we hebben flink veel land opgwerkt en ingezaait met tarwe en suikerbieten. het is letterlijk even aanpoten, maar daar komen we tenslotte voor. Ik ben afgelopen maandag met een grote chevorlet Colerado naar Lethbridge gereden de dichts bij zijn de grote stad, om wat onderdelen te halen. Ze rijden hier allemaal rond met enorm grote auto,s waarvan wij in nederland zouden zeggen wat is dat voor pooierbak. Maar dat is hier in dit gedeelte van Canada heel normaal. Ook niet verwondelijk als je beseft dat de winters hier extreem koud en met flink veel sneeuw kunnen zijn. Tempraturen van - 30 graden zijn hier heel normaal en dan is niet verstandig om met bijvoorbeeld een Citroen C1 rond te rijden. De enige plek waar je ook hier niet vrolijk word van z,n auto is aan de pomp, ook hier zijn de brandstof kosten enorm gestegen de afgelopen tijd en dan word je niet vrolijk van z,n bezine slurpend monster.
Maar goede zwager Izaak heeft een tankpas in de auto, waar mee ik hem dan weer vrolijk vol kan gooien. Toen ik maandag in Lethbridge was had ik nog even tijd over en ben toen even naar een groot winkel centrum gereden, om daar eens even rond te kijken. Hein had mij al verteld dat vooral kleding hier stukken goedkoper is dan bij ons thuis en ik stond daar inderdaad verstelt van. Een levi,s spijkerbroek waar je bij ons 129 Euro voor betaald kost hier omgerekent, ongeveer 28 Euro, Tommy hilfinger polo,s voor 15 Euro. Dan word je in een keer heel hebberig. Maar net op het moment dat ik eens flink mijn credit card wou gaan gebruiken, belde Izaak of ik als de wiede weerga richting een landbouw onderdelen handel wou gaan, om dat er een probleem was met de bieten zaai machine. Die stond stil en machine,s die stil staan op dit moment van het seizoen die kosten geld. Dus Annemiek weer in de pick up gesprongen en naar de andere kant van de stad gereden en het onderdeel opgehaald. Gelukkkig werkt de navigatie op mijn telefoon ook hier prima, dus ik had het gelukkig snel gevonden en toen weer als een speer terug naar het veld waar de machine stil stond. Daar ging mijn ochtendje winkelen.....
Gisteren helaas een ongelukje gehad. Ik had zo waar liggen slapen tot 8 uur, Na een paar korte nachtjes had ik dat blijkbaar nodig. De heren waren al weer in het veld en ik zou richting Vauxhal rijden om bietenzaad te gaan halen. Toen ik bedacht dat ik nog wel wat was in de machine kon gooien, naar een paar warme stoffige dagen in het veld kon ook onze kleding wel een opfris beurt gebruiken. Ik liep met een volle wasmand de trap af de kelder in, toen ik de laatste twee treden miste en mijn enkel dubbel klapte. Ik lag in een keer onder aan de trap te verekken van de pijn. Toen ik eenmaal weer een beetje adem kon halen realiseerde ik dat mijn mobiele telefoon nog boven op de keukentafel lag. Ik kon dus niet zomaar om hulp bellen en de beide mannen, in een veld waren hier toch ruim twintig minuten rijden vandaan. Net toen ik bedacht dat ik dan eerst maar moest proberen om boven te komen. Hoorde ik gestommel boven mijn hoofd en toen bleek Izaak net thuis te zijn gekomen. Na een schreeuw om hulp van mijn kant, stond hij gelukkig snel, maar geschrokken in de kelder en heeft me overeind geholpen. Op een stoel in de keuken de schade bekeken en ik kon gelukkig mijn tenen nog bewegen, maar mijn enkel begon in rap tempo op te zwellen.
Na de eerste schrik werd ik kwaad op me zelf, want hoe kon ik nu zo stom zijn. na een half uurtje en een pijnstiller later, toch maar in de auto gestapt en naar Vauxhall gereden. De auto is gelukkig een automaat, dus ik hoef met rechts alleen maar te remmen en gas te geven. Wat in deze situatie natuurlijk reuze handig is. In het dorp zit een drogisterij en daar een elastische kous gekocht om mijn enkel banden bij elkaar te houden. Inmiddels zijn we een dag verder en is mijn enkel paars en twee keer zo dik als normaal en is het lopen erg pijnlijk. Ik zit veel met mijn pootje omhoog en doe af en toe wat huishoudelijke klusjes en voor de rest wat lezen en achter de computer.... Vandaar dit langere blogje. Gelukkig is het meeste werk gedaan en moet er alleen nog een perceel bieten ingezaaid worden. Voor morgen in de loop van de dag want dan gaat er hier flink wat regen vallen. Jan en Izaak wisselen elkaar af en het denk ik een latertje word, vannacht om alles op tijd af te krijgen.
Vanaf vrijdag zijn we van plan om nog een paar dagen richting de rockymountains te gaan. het meeste werk is dan hopelijk af en dan moeten de regen en de warmte begin volgende week hun werk gaan doen en er voor zorgen dat de zaden die we gezaait hebben gaan ontkiemen. ik hoop dat tegen die tijd de zwelling onder mijn enkel weer een beetje is afgenomen want ik zou graag nog wat meer van het land en de bergen willen zien. Anders nog even een dokter opzoeken voor dat we zondag middag weer naar huis vliegen en met koninginne dag weer landen. Ik weet het het was kort maar krachtig, maar ik heb z,n vermoeden dat ik de komende jaren nog wel meer van dit land ga zien. Hein heeft hier natuurlijk ook een aantal jaren gewoond en een rondreis om hier wat vrienden en kennisen te bezoeken staat al een tijdje in de planning.Ook ik ben onder de indruk geraakt van de weidsheid, natuurschoon en de vriendelijke bevolking dus ik kom graag nog een keer terug...
Maar goede zwager Izaak heeft een tankpas in de auto, waar mee ik hem dan weer vrolijk vol kan gooien. Toen ik maandag in Lethbridge was had ik nog even tijd over en ben toen even naar een groot winkel centrum gereden, om daar eens even rond te kijken. Hein had mij al verteld dat vooral kleding hier stukken goedkoper is dan bij ons thuis en ik stond daar inderdaad verstelt van. Een levi,s spijkerbroek waar je bij ons 129 Euro voor betaald kost hier omgerekent, ongeveer 28 Euro, Tommy hilfinger polo,s voor 15 Euro. Dan word je in een keer heel hebberig. Maar net op het moment dat ik eens flink mijn credit card wou gaan gebruiken, belde Izaak of ik als de wiede weerga richting een landbouw onderdelen handel wou gaan, om dat er een probleem was met de bieten zaai machine. Die stond stil en machine,s die stil staan op dit moment van het seizoen die kosten geld. Dus Annemiek weer in de pick up gesprongen en naar de andere kant van de stad gereden en het onderdeel opgehaald. Gelukkkig werkt de navigatie op mijn telefoon ook hier prima, dus ik had het gelukkig snel gevonden en toen weer als een speer terug naar het veld waar de machine stil stond. Daar ging mijn ochtendje winkelen.....
Gisteren helaas een ongelukje gehad. Ik had zo waar liggen slapen tot 8 uur, Na een paar korte nachtjes had ik dat blijkbaar nodig. De heren waren al weer in het veld en ik zou richting Vauxhal rijden om bietenzaad te gaan halen. Toen ik bedacht dat ik nog wel wat was in de machine kon gooien, naar een paar warme stoffige dagen in het veld kon ook onze kleding wel een opfris beurt gebruiken. Ik liep met een volle wasmand de trap af de kelder in, toen ik de laatste twee treden miste en mijn enkel dubbel klapte. Ik lag in een keer onder aan de trap te verekken van de pijn. Toen ik eenmaal weer een beetje adem kon halen realiseerde ik dat mijn mobiele telefoon nog boven op de keukentafel lag. Ik kon dus niet zomaar om hulp bellen en de beide mannen, in een veld waren hier toch ruim twintig minuten rijden vandaan. Net toen ik bedacht dat ik dan eerst maar moest proberen om boven te komen. Hoorde ik gestommel boven mijn hoofd en toen bleek Izaak net thuis te zijn gekomen. Na een schreeuw om hulp van mijn kant, stond hij gelukkig snel, maar geschrokken in de kelder en heeft me overeind geholpen. Op een stoel in de keuken de schade bekeken en ik kon gelukkig mijn tenen nog bewegen, maar mijn enkel begon in rap tempo op te zwellen.
Na de eerste schrik werd ik kwaad op me zelf, want hoe kon ik nu zo stom zijn. na een half uurtje en een pijnstiller later, toch maar in de auto gestapt en naar Vauxhall gereden. De auto is gelukkig een automaat, dus ik hoef met rechts alleen maar te remmen en gas te geven. Wat in deze situatie natuurlijk reuze handig is. In het dorp zit een drogisterij en daar een elastische kous gekocht om mijn enkel banden bij elkaar te houden. Inmiddels zijn we een dag verder en is mijn enkel paars en twee keer zo dik als normaal en is het lopen erg pijnlijk. Ik zit veel met mijn pootje omhoog en doe af en toe wat huishoudelijke klusjes en voor de rest wat lezen en achter de computer.... Vandaar dit langere blogje. Gelukkig is het meeste werk gedaan en moet er alleen nog een perceel bieten ingezaaid worden. Voor morgen in de loop van de dag want dan gaat er hier flink wat regen vallen. Jan en Izaak wisselen elkaar af en het denk ik een latertje word, vannacht om alles op tijd af te krijgen.
Vanaf vrijdag zijn we van plan om nog een paar dagen richting de rockymountains te gaan. het meeste werk is dan hopelijk af en dan moeten de regen en de warmte begin volgende week hun werk gaan doen en er voor zorgen dat de zaden die we gezaait hebben gaan ontkiemen. ik hoop dat tegen die tijd de zwelling onder mijn enkel weer een beetje is afgenomen want ik zou graag nog wat meer van het land en de bergen willen zien. Anders nog even een dokter opzoeken voor dat we zondag middag weer naar huis vliegen en met koninginne dag weer landen. Ik weet het het was kort maar krachtig, maar ik heb z,n vermoeden dat ik de komende jaren nog wel meer van dit land ga zien. Hein heeft hier natuurlijk ook een aantal jaren gewoond en een rondreis om hier wat vrienden en kennisen te bezoeken staat al een tijdje in de planning.Ook ik ben onder de indruk geraakt van de weidsheid, natuurschoon en de vriendelijke bevolking dus ik kom graag nog een keer terug...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten